مقدمه حسابداري

 

 

انجام دادن يك عمل و حتي برخورداري از يك عمل مستلزم تصميم گيري و لازمه تصميم گيري، آگاهي است. براي آگاهي بايد اطلاعات موجود درباره موضوع تصميم را گردآوري و اطلاعات مؤثر در تصميم گيري را انتخاب نمود؛ و بر اساس اين اطلاعات، تصميمات مختلفي را كه مي توان نسبت به يك موضوع گرفت تعيين و آثار و نتيج هر يك را ارزيابي كرد. در اين صورت، تصميمي كه در نهايت گرفته مي شود آگاهانه ومعقول خواهد بود. تصميم گيري آگاهانه، به طوري كه گفته شد، مستلزم كسب اطلاعات گوناگون درباره ي موضوع مورد تصميم است. و عمده تري نوع اطلاعات مؤثر در اغلب تصميمات،  اطلاعات مالي است. از اين رو هر مؤسسه اي در هر اندازه و با هر شكل حقوقي و هر نوع سازماندهي بايد سيستمي را به كار گيرد كه اطلاعات مالي قابل اعتماد و مؤثر در تصميم را به موقع فراهم آوردو در اختيار تصميم گيرندگان مختلف بگذارد. سيستمي كه اطلاعات مالي موجود را گردآوري مي كند و بر حسب واحد پول به عنوان مقياس مشترك اندازه گيري مي سنجد و گزارش هاي مفيدي را درباره امور مالي يك مؤسسه فراهم آوردسيستم حسابداري است.

يك سيستم حسابداري فارق از اندازه و نوع آن، مانند هر سيستم ديگري از مجموعه اي از عوامل كه نظام ارتباطي مشخصي دارند تشكيل مي شود. مهم تري عامل و يا در واقع، عامل مسلط در هر سيستم حسابداري، نيروي انساني شاغل در آن است كه يك سيستم را موفق يا ناموفق مي كند. نيروي انساني شاغل در سيستم هاي حسابداري در دستگاه هاي مختلف و يا به عبارت ديگر حسابداران در معناي عام، علاوه بر درستكاري، امانت و پشتكار بايد از تخصص، مهارت و تجربه ي لازم براي ايفاي وظايف و مسئوليت هايي كه به عهده مي گيرند برخوردار باشند.

ميزان تخصص ومهارت لازم براي پرداختن به كار حسابداري بر حسب نوع، سطح شغل، وظايف و مسئوليت ها، مشاغل، اندازه و نوع عمليات مؤسسات، متفاوت است. اما در هر حال آموختن حسابداري يكي از شرايط لازم براي كسب تخصص و مهارت در حسابداري است.